Pierwsze komputery osobiste pojawiły się na Zachodzie na początku lat osiemdziesiątych XX wieku, a w Polsce po przełomie z 1989 r. Jednak pierwsze komputery pojawiły się już kilkadziesiąt lat wcześniej. Nie przypominały one jednak w żaden sposób dzisiejszych komputerów, które z łatwością mieszczą się na niewielkim biurku lub wręcz w torbie podróżnej. Ówczesny komputer mieścił się w pomieszczeniu wielkości dużego pokoju. Obsługiwało go kilku techników, a jego moc obliczeniowa była porównywalna z mocą dzisiejszych kalkulatorów. Przyczyną tak dużych rozmiarów pierwszych komputerów było to, że ich układy logiczne umożliwiające wykonywanie operacji nie opierały się na tranzystorach, jak dzisiejsze komputery, lecz na lampach elektronowych. Ówczesne superkomputery posiadały tysiące lamp elektronowych, przy czym przepalenie nawet tylko jednej spośród nich mogło spowodować awarię całego komputera. Dopiero wynalezienie tranzystora, a w dalszej kolejności układów scalonych grupujących wiele tranzystorów, umożliwiło miniaturyzację komputerów. Mimo tego komputer nadal nie stałby się towarem powszechnego użytku dla milionów ludzi, gdyby nie dwa kolejne epokowe wynalazki: graficzny interfejs użytkownika oraz myszka.