Rewolucją w świecie zwanym wulkanizacja było wynalezienie w 1935 roku przez Michelin opony radialnej (promieniowej). W tego rodzaju oponie jej osnowa jest ułożona promieniowo, czyli pod kątem 90 stopni. Aby opona była mocniejsza, to stosuje się kilka warstw opasania. Taka budowa zwiększa elastyczność boku opony, a warstwowa konstrukcja zwiększa jej wytrzymałość i trwałość na czynniki zewnętrzne. Dzięki tym modernizacją poprawia się zachowanie samochodu podczas jazdy łukowej, a także zwiększa się obszar styku opony z nawierzchnią. W odróżnieniu od opon diagonalnych, radialne cechuje mniejsze zużycie paliwa oraz większa precyzyjność prowadzenia pojazdu. Wymiana opon w tym przypadku się nie zmienia, gdyż ich rodzaj zmienia tylko konstrukcję wewnętrzną, a nie zewnętrzną budowę. Różnic w stosunku do opon diagonalnych jest wiele. Jednak mimo wszystko przeważają zalety opony radialnej i dzięki temu jest ona stosowana dosyć często, chodź opona diagonalna wcale nie jest gorsza i ma także bardzo dużo zwolenników.
